சொல்லுகிறேன்

அன்னையர் தினம்—-13

பிப்ரவரி 15, 2014 at 5:25 பிப 20 பின்னூட்டங்கள்

பணத்திற்கு      ஏற்பாடுகள்      ஒத்துழைக்கும் அது  ஒன்றே போதும்

அம்மாவுக்கு. அதுவே ஸம்மதத்திற்கு அறிகுறிதானே.

அதிகம் விமரிசித்தால்  வேறு ஏதாகிலும் ஆக்ஷேபத்தில்க்

கொண்டுவிட்டு விடுமென்பது அம்மாவின் கணிப்பு. அத்தை

குடும்பத்தின்  நல்லது கோருபவளே . இருப்பினும் சில ஸமயம்

வயதில்ப் பெரியவள் என்ற முறையில்  வார்த்தைகள் விழுந்து

விடும்.

சந்தடி சாக்கில் கந்த பொடி வாஸனையாக அப்பா கோபத்திற்கு ஏதுவாக

சில ஸமயம் வார்த்தைகள் அமைந்து விடும்.

அம்மாதிரியாகத்தான்  ஆரம்பமானது கால்க்காசு பெராத ப்ரச்சினை.

ஒருகாலத்தில் உனக்கு காங்ரஸ் உசத்தி. இப்போ பிடிக்காது.

உனக்கு வரப்போற மாப்பிள்ளை  கதர்தான் கட்டுவானாம்.

போதாதா வார்த்தைகள்.

இதெல்லாம் என்னிடம் சொல்லவில்லை. நான் எதுவும் செய்ய வேண்டாம்.

வேஷ்டியெல்லாம் நான் தொட்டுக் கொடுக்க மாட்டேன்.

எனக்குக் கொள்கைகள் ஒத்து வராது. கன்யாதானம் கூட முடியாது.

கோபவார்த்தைகள். தாம்,தூம்

என்ன அம்மா இப்படி தூபம் போட்டூட்டியே. கதர்,ஸாதாரண வேஷ்டி

இதெல்லாம் கூட வித்தியாஸம் தெரியாத மனிதருக்கு, என்னம்மா

உன்னைச் சொல்ல முடியும்?

எல்லாம் தெரிந்த நீயே

ஆமாம் அப்புறம் தெரியரைதை விட இப்பவே தெரியட்டுமே.

எவ்வளவு நாள் பயப்படறது.  வேணும்னுதான் சொன்னேன்,இது

அத்தை.

ஸரி. விட்டுடு. உனக்கும் சொல்ல முடியாது. இந்தப் பேச்சு இனி

எடுக்காதே. நான் பாத்துக்கறேன்.

ஓ!!!!!!!!!

இதற்கெல்லாம் கூட அணை போட ஏற்பாடுகள் செய்ய வேண்டும்.

மளமளவென்று  யோசனைகள். மனதிலுள்ளதைச் சொன்னால் அதை

அப்படியே உணர்த்தி எழுத ஒரு பெண்.

ஏம்மா எனக்கு கலியாணமே வேண்டாம் என்று ஒரு வார்த்தை கூட

சொல்லாத என் அக்காவைப், பார்த்து வேண்டாம் கலியாணம்னு

சொல்லு,இப்படியா என்றேன்.

நான் அதை வேறு சொல்லிவிட்டு  இன்னும் ப்ராப்ளம் வேண்டுமா?

எது நடக்கிறதோ நடக்கட்டும். நீதான் இருக்கியே எல்லாத்துக்கும்

ஸரிதப்பு சொல்லிண்டு, அது போரும் என்றாளே பார்க்க வேண்டும்.

அப்போ எனக்குப் பெரிய ஸ்தானம்தான்.  மனதில் நினைத்துக் கொண்டு

இப்ப என்ன செய்யணும் சொல்லு அம்மா.

பெங்களூர் மாப்பிள்ளை, அவர் அண்ணாவிற்குக் கடிதம் போட்டு முன்னாடியே

வரச்சொல்லணும்.

புருஷாளா இருந்து அவர்களை,அதாவது புதுசம்மந்திகளுடன் பேசிப் பழகி

உபசாரம் செய்ய,  கவனிக்க அவா பாத்துப்பா.

தேரழுந்தூர் பெரிப்பா,அதான் அப்பாவின் இரண்டாவது மனைவி வகை

ஷட்டகர் ,அவருக்குக் கடிதம் போட்டு நான் சொன்னேன் என்று சொல்லு.

அப்பாவை அவர்தான் கவனிக்கணும். ஸரியா வரும். எப்படி எழுதுவையோ

தெரியாது.

இல்லை ஒருதரம் அவரை இங்கே வந்துட்டுப் போகச்சொல்

அம்மா செய்திக்குறிப்புக்கள் கொடுத்து விட்டாள்.

நான் எழுதறேன், எப்போ உனக்குப் படித்துக் காட்டறது.

ராமாயணம் பாராயணம் பண்ரச்சே  டைமும் ஸரி பண்ணிண்டாச்சு.

திருட்டுக்காரியமில்லை.  அவர் சுபாவம் அப்படி என்று சொல்லியே

பழக்கம்.

நல்லது நடக்க வேண்டும். முழு முனைப்புடன் அம்மாவிற்காக நான்

எழுதுகிறேன் என்று, கதைகள் சொல்ல  கட்டிடத்திற்கு அஸ்திவாரம் போட்டுக்

கொண்டேன் போல இப்போது தோன்றுகிறது.

இப்போ என்ன சொல்ல முடியும். வீட்டு விவகாரம்,சுபாவம் அவருடயது

என்ற சொல்லுடனேயே  வாழப் பழகிவிட்ட  அம்மா இப்படிதான் நினைக்கத்

தோன்றியது.

நம்மால் முடிந்ததை எல்லாம் செய்ய வேண்டும்.

லேண்ட் லாக் கண்ட்ரி என்று நேபாலைச் சொல்லுவார்கள். அது போல

ஊரின் முக்கால் வாசிப்பேருடைய நிலங்கள்  ஊரின் மிராசுதாரரைச் சேர்ந்த

நிலங்களுக்கு மத்தியில்தான் அகப்பட்டுக்கொண்டு முழித்தது.

விற்பதானால் அவரகள் கொடுப்பதைத்தான் வாங்கிக் கொள்ள வேண்டும்.

அங்கும்போய், அப்பா ஒரு நல்ல விலையாகப் போட்டுக்கொடுஎன்றுஅம்மா

சொல்லவிசாரப்படாதிங்கோ மாமி. எல்லாருக்கும் கொடுப்பதை விட  நன்றாக

அதிகம்

போட்டேகொடுப்பதாகச் சொன்னார்கள்.

ஒரு நல்ல நாள் பார்த்து  எதிராத்து ராமநாத மாமாவுடன் போய்க் க்ரய பத்திரம்

ரிஜிஸ்டர் செய்து வந்தாகி  பணம் ரெடி.போதும்,போதாது அது வேறு விஷயம்.

மெடராஸ் போறவா பாத்து பணம்  பிள்ளையாத்துக்குக்

கொடுத்தனுப்பியாகி விட்டது.

ஏழெட்டு  நாளில் தேரழுந்தூர் பெரிப்பா ஏதோ வைதீக காரியமாக

திருவண்ணாமலைவந்தேன்.

உங்களுடன் இரண்டு நாள் இருக்கலாமென்று  வந்தேன். அப்பாவுக்குப்  பிடித்த

காவேரிப்பாய்ச்சலில் விளைந்த  நெல்லில் வீட்டிலிடித்த அவல் மூட்டையும்,

வைதீகத்தில் வந்த பத்தாரு வேஷ்டி இரண்டுமாக வந்து சேர்ந்தார்.

அவர்தான் அப்பாவிற்கு குரு அம்மா பின்னாடி எப்போதாவது சொல்லுவாள்.

அப்பாவின் மெத்தட்லே, குற்றப் பத்திரிக்கை,நான் எதுவும் செய்ய மாட்டேன்

இத்யாதி,இத்யாதி,பெரியப்பாவிடம் இன்னும் ஆக்ரோஷமாகவே.

நான் வரேன். உங்களுடனே இருக்கேன்.

குழந்தைகளுக்கு காலா காலத்தில் எல்லாம் செய்ய வேண்டாமா?

பெரிய குழந்தைக்கு  செய்தமாதிரி நான் வரேன்.

ஈசுவர ஸங்கல்பம். எல்லாம் ஸரியா அமையும், இப்படி,அப்படி வார்த்தைகள்

அம்மா வின் பேச்சு நடையில் ஒரு வேப்பிலை மரம்  இலைகள் அவருக்குச்

சிலவாகி இருக்கும். பெரியப்பா எதுவும் பதில் சொல்ல வேண்டாம். ஒரு வாரம்

முன்னாலே நான் வந்து விடுகிறேன். ஒரு வாரம் இருந்து விட்டுக்

கிளம்பிப் போனார்.

வளவனூர்க் கலியாணங்களில்   நான்கு மைல் துலைவிலுள்ள சிறுவந்தாட்டுப்

பட்டுப் புடவைதான் மணப்பெண்ணிற்கு வாங்குவது வழக்கம்.

பெயர் வாய்ந்த பட்டு நெசவாளர்கள், ராமச்சந்திர செட்டியார் ஒன்பது கெஜம்

பட்டுப் புடவை கொண்டு கொடுத்து விட்டார். என்ன விலை?

வெறும் நூற்று ஐம்பதுதான் விலை. கெட்டிக்கரை புட விட்டது.

நல்ல நாள் பார்த்து அரிசி,பயறு உடைத்து, காரியங்கள் ஜரூர்.

அப்பளாம் வடாம் இட்டாகி விட்டது.

நல்ல முகூர்த்த நாளில் திருமஙகலியம் செய்யக் கொடுத்து வாங்கியாகி

விட்டது.

பாத்திரமெல்லாம் எடுத்துக், கடைசல் கொடுத்தாகி விட்டது. இல்லாததற்கு

பழைய பாத்திரங்களைப் போட்டு,புதியது வந்து சேர்ந்தது.

பெரியமாப்பிள்ளையாத்தில் அவர்களாகவே குசலம் விசாரித்து

விஷயங்களை அறிந்து கொண்டதாகக் காட்டிக் கொண்டு தாங்கள்

வந்திருந்து எல்லாம் செய்வதாக அம்மாவிற்கும் ஒரு கடிதம் எழுதிவிட்டார்கள்.

நான், நீ, என்று செய்வதற்கு எல்லோரும்,ரெடி.

காண்ட்ராக்டர் எல்லாம் கிடையாதே!

எல்லாமே ரெடி.

கார்த்தாலே சம்பந்தி விடியற்காலம் நாலரை மணி ரயிலில் வருகிறார்கள்.

அம்மாவும் ஸ்டேஷனுக்குப் போகிராள். எல்லோருடனும்.

அப்பா வயதானவர்,  அதனால் வ ரவில்லை.

காலையில் பஞ்சாயதன பூஜை செய்யாமல், எங்கும் போகமாட்டார்.

பெரியப்பா காரணங்கள் சொல்லி நிதானமாக எட்டு மணிக்குமேல், அங்கு

அழைத்துப்போய், இவரை அவர்களுக்கு அறிமுகம் செய்து வைக்கிறார்.

அம்மா,திக்கு,திக்குதான் மனநிலை.

அம்மாதான் நிச்சயம் செய்தாள்,அப்படி இப்படி யாரும்,எவரும் வார்த்தைகள்

புகழ்ச்சி பேசாதபடி முன்னாடியே அவஸரநிலைப் பிரகடனம்.

ஸந்திப்புக்குப் பிரகு, மாப்பிள்ளையுடனும், ஒருவருக்கொருவர் தெரிந்தவர்கள்

பொதுவான பேச்சுகள் இப்படி  சற்றுச் ஸகஜ ஸம்பாஷணைகள்.

பெரிப்பா ஒவ்வொருமுறை ஓதியிட்டுக் கொடுக்கும்போதும், அவர் பெரியவராக

வாங்கிக் கொடுத்து விடுவார். கதர் பேச்சு வரக்கூடாதே.

அப்பா,முட்டாளில்லை. அந்த நாளைய வீம்பு. பாசமுள்ள மனிதர். காலத்திற்கேற்ப

மாராத மனிதர்.

கல்யாணமே,வைபோகமே. கௌரி கல்யாணம்,வைபோகமே. எல்லோர் தயவிலும்

கல்யாணம் நன்றாக நடந்தது.

மறுநாள் கட்டுச்சாத கூடையும் வைத்தாகி விட்டது.

பெண்ணை அனுப்பி விட்டுக் கதறுகிரார் மனிதர். காலம் அப்படிப்பட்டது.

கலியாணத்திற்கு வந்த அனைவருக்கும்  மிக்க நன்றி.

சாப்பாடெல்லாம்,நன்றாக இருந்தது என்று நீங்கள் சொல்லக் கேட்க மிக்க

ஸந்தோஷம்,   திரும்பவும் தொடருவேன். ஆசீர் வாதங்களுக்கு மிக்க நன்றி.

பார்க்கலாம்.

Entry filed under: அன்னையர் தினம்.